Vandaag presenteren we weer een interview van een serie bijzondere mensen die we onlangs gesproken hebben. Interviews met verschillende mensen, met verschillende achtergronden. Hoe hebben zij afgelopen jaar ervaren, wat deed Corona met ze en wat voor moois heeft het gebracht….
Wie ben jij? Wat doe je? (Vertel wat over jezelf)
Ik ben Johan Ramakers, 41 jaar oud, geboren en getogen Limburger en werkzaam als wijkagent op het basisteam Horst Peel en Maas, wijk Horst-Zuid. Ik ben mijn carrière begonnen bij de Koninklijke Landmacht maar werk al ongeveer 18 jaar bij de politie en doe dit nog steeds met heel erg veel plezier. Ik werk als wijkagent samen met mijn collega Luuk Meevissen. De dorpen die onder onze wijk vallen zijn: Sevenum, Grubbenvorst, Lottum, Kronenberg en Evertsoord.We gaan even naar het begin van het jaar. Hoe ben jij 2020 ingegaan?
Ik werkte toen nog in de regio Oost Brabant, wijkteam Valkenswaard. Net voor de jaarwisseling had ik gesolliciteerd bij politie Horst-Peel en Maas en werd aangenomen in de rol van wijkagent. Er ging dus een en ander veranderen voor mij. Ik ging een mooi en gedreven team, waar ik mijn plek helemaal gevonden had, verlaten. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging en deze heb ik gevonden bij de politie Horst, Peel en Maas. Ik ben februari 2020 begonnen met mijn functie als wijkagent Horst-Zuid. Een warm bad, prachtig werkgebied met diverse problematieken en voldoende uitdagingen. Ik heb er dan ook absoluut geen spijt van.
En toen kwam Corona; welke impact heeft dat op jou – zowel persoonlijk als zakelijk – gehad?
Corona heeft voor iedereen de wereld op zijn kop gezet. Voor de een wat meer als voor de ander. Het was in het begin nog allemaal nieuw, vreemd en beangstigend. Ook het missen van je sociale contacten was vervelend maar we zijn hier creatief mee om kunnen gaan als gezin. Ons werk is natuurlijk gewoon door blijven gaan. Door corona hebben wij als politie ook een aantal maatregelen moeten treffen. Denk aan de mondkapjes, beschermende pakken die we soms dragen, vermijden van onnodige contacten en vergaderen via Teams. Ook het thuiswerken was voor mij helemaal nieuw en wel even wennen. Dit was niet alleen voor mij wennen maar ook voor het thuisfront. Voor corona werkte ik natuurlijk nooit thuis en nu ben ik met mijn laptop naar de slaapkamer van de kinderen verbannen. Super dat ook wij soms thuis kunnen werken en het aantal contacten op de werkvloer beperken. Ik ben wel blij dat we onze werkzaamheden buiten deze vier muren gewoon uit kunnen voeren en er kunnen zijn als mensen ons nodig hebben.Tijdens onze werkzaamheden worden we soms geconfronteerd met de schrijnende gevallen en spreken we mensen die het zwaar te verduren hebben door corona en de maatregelen. Mensen onderschatten soms wat voor impact corona heeft en wat de gevolgen kunnen zijn voor sommige mensen. Zowel financieel maar ook fysiek en mentaal. Niet alleen onze ouderen hebben te lijden onder corona en de coronamaatregelen. Ook van onze jeugd wordt veel gevraagd en zij zijn zeker ook de dupe. Ze worden soms vergeten. Ook voor hun is het van groot belang dat we zo snel mogelijk weer ‘normaal’ verder kunnen. Voor hun ontwikkeling is het juist erg belangrijk om contact te maken met leeftijdsgenoten, kattenkwaad uit te halen, te sporten en op stap te gaan. Zo zijn wij tenslotte ook groot geworden.
Heeft deze periode ook iets moois gebracht en zo ja wat dan?
In het begin was het vooral de verbondenheid en dankbaarheid naar de hulpverleners toe wat ik mooi en bemoedigend vond. Mensen zijn naar mijn mening ‘de kleine dingen’ meer gaan waarderen. Het blijkt dus allemaal niet zo vanzelfsprekend en ik vind dat we best meer mogen genieten van die kleine dingen.Wat heb je gemist, waar kijk je (weer) erg naar uit?
Dat zijn de dingen waar iedereen naar uitkijkt denk ik. Zorgeloos ergens op visite kunnen en met je gezin op vakantie gaan. Een biertje drinken met je vrienden, feestjes en lekker uit eten. Corona loslaten en je vrij kunnen bewegen in deze maatschappij zonder dat het een gevaar is voor jezelf of andere mensen. Wat mijn werk betreft mis ik onder andere de evenementen, de drukte in een winkelgebied, horecadiensten en het contact met horecapubliek. Maar ik kijk er ook erg naar uit om weer eens gewoon naar ketenpartners te kunnen gaan om te vergaderen of een praatje te maken. Dit, zonder eerst te moeten inloggen en de webcam te activeren.Wat wil je zelf eventueel nog kwijt?
We zijn er nog niet en het zal best nog wel even duren voordat alles weer ‘normaal’ is. Denk aan je eigen gezondheid maar ook aan de gezondheid van anderen. Ik wens dan ook iedereen een gezond, verdraagzaam, veilig, liefdevol en normaal 2021 toe. Vergeet niet om samen te genieten en maak er iets moois van.
